Ga je op vakantie, ben je al geweest, of werk je lekker door in de zomer? Ik ga morgen vertrekken. Een actieve vakantie want ik met mijn bus naar Spanje ongeveer 1800 km en daar heb ik een 15 daagse Rebalancing training van mijn geliefde leraar waar ik 34 jaar geleden al les van heb gehad tijdens de Rebalancing opleiding.

Mijn hoofd is vol en druk. Er moet nog zoveel gebeuren! Het voelt wollig en het bonkt een beetje in mijn hoofd. Ik ga er eens goed voor zitten. Het is een mengeling van opwinding en angst. De angst gaat over al die nieuwe indrukken die gaan komen, want dit is een nieuwe route die in nooit eerder heb gereden en ik ga naar plaatsten waar ik nog nooit geweest ben. Het grote onbekende. Ik voel angst voor het onbekende. Er gaan 4 vreemde mensen met mij mee. Ze hebben zich aangemeld via een website waar mensen een rit kunnen vinden. Het is leuk en spannend tegelijk.

Er is ook vertrouwen. Dat raakt in de veelheid van wat er nog te doen is wat ondergesneeuwd. Ik heb een keuze: welk deel geef ik meer energie, de angst of het vertrouwen? Ik laat ze eerst allebei helemaal tevoorschijn komen. Het vertrouwen voel ik in mijn voeten en benen. Ik visualiseer diepe dikke wortels uit mijn voeten de aarde in. Het geeft rust. En ik ervaar ongelooflijk veel dankbaarheid. Dankbaar dat ik leef.

De angst zit in mijn hoofd, het lijkt alsof de energie naar boven wordt gestuwd. Hoe is het eigenlijk in het middengebied? Mijn buik en mijn borst voel ik niet. Vanmorgen nog wel, toen was ik een beetje misselijk, maar dat is nu weggetrokken.

Ik stel mezelf de vraag of er een plek is waar de angst en het vertrouwen elkaar raken. Na even voelen weet ik het. Het is in mijn hart. Het lijkt wel een liefdesaffaire. Twee entiteiten die elkaar ontmoeten en elkaar omhelzen. Ik voel me diep geraakt.

Nu weet ik het hoe ik mijn dingen wil aanpakken vandaag, vanuit dit zachte en liefdevolle gevoel.

Er zijn talloze vraagstukken waar ik nog over na moet denken wat wel en wat niet mee te nemen. Er ligt bijvoorbeeld nog een pop in mijn auto. Zal ik die meenemen of zal ik hem thuis laten? Ik neem er even de tijd voor en voel vanuit mijn hartgebied. Er komt een beeld op dat ik iemand op mijn reis ga tegenkomen aan wie ik de pop kan geven. Ja, het is oké dat ik hem meeneem. De pop heb ik aan mijn dochter gegeven toen ze 1 jaar werd. Toen ze op zichzelf ging wonen deed ze de pop weg. Ik heb hem bij het verhuizen in mijn auto laten liggen.

De pop gaat met me mee naar het onbekende. Zoals ik in google maps de route aan verkennen ben zo maak ik in mijn hersenen ook nieuwe weggetjes aan. Paadjes van vertrouwen. Vertrouwen in het hier-en-nu. Het opent in mijn buik, open voor wat ik tegen ga komen op mijn reis.

Ik ben al bezig om na mijn vakantie een webinar te geven ‘De Kracht van Adem’. Er waren de vorige keer een aantal mensen die er niet bij konden zijn, dus ik doe het nog een keer. Ben je erbij dit keer? Het is woensdag 14 augustus om 14.00u. Meld je hier aan: https://degoudenpiramide.nl/adem/

En nu ben ik benieuwd hoe jij met je vakantiestress omgaat. Wil je het delen in het het commentaarveld hieronder?