Angst hoort bij het leven. Zet je nieuwe stappen, dan kom je angst tegen. Of als er tegenvallers zijn en onverwachtse gebeurtenissen, het roept angst op.

Angst is een primaire reactie op een -door jou ervaren- dreiging. Het is een oerreactie die door het oudste stukje brein in gang wordt gezet, namelijk het reptielenbrein dat de primaire emoties teweegbrengt. Het heeft tot doel je te beschermen. Zonder angst zou je zomaar dingen doen die je in gevaar brengen.

Angst kan echter irreëel zijn. Als het gekoppeld is aan oude beperkende overtuigingen die diep in je systeem zijn geprogrammeerd. Die diepe overtuigingen ontstonden in je kinderjaren toen je kwetsbaar was en overlevingsreacties noodzakelijk waren.  Zo  zou het kunnen zijn dat je bang bent om uitgelachen te worden als je jezelf laat zien. Zolang je dit gelooft, wil je liever niet tevoorschijn komen.

Als kind ervoer ik angst op school. Ik groeide op als boerendochter in een veilige omgeving van de boerderij en ik vond alles daarbuiten eng. Ik durfde niet te praten. Ik durfde niet te eten.  Als ik me ziek voelde dan kon ik het alleen zeggen door het in iemands oor te fluisteren. Dan mocht ik me even terugtrekken in het klaslokaal en kon ik mijn hoofd op mijn armen op tafel leggen.

Blijf je in angst hangen dan maakt dat je immobiel. Het verlamt. Je maakt je klein en sluit je af. Je zoekt veiligheid. Je hebt de neiging om projecten die je gestart bent op te geven. Jij bent klein en de wereld is groot en onveilig. Dat is de kindbeleving . Het kan je in je volwassen leven blijven achtervolgen. In een mum van tijd is dat gevoel getriggerd. Blijven hangen in je angst maakt je niet gelukkig. Je neiging is om je kleiner te houden dan je bent. Jezelf terug te houden.  Je volle potentie wordt dan niet geleefd.

Sinds een aantal maanden volg ik de koude training van Wim Hof.  Niet zo ver van mijn huis loopt de Vaartse Rijn waar ik het water in ga. Elke keer is dat een uitdaging. Op een dag besloot ik 10 minuten te gaan zwemmen met een watertemperatuur van 6 graden Celsius.  Ik besloot verder te gaan dan wat ik daarvóór gedaan had. Na ongeveer 5 minuten draaide ik om,  weer terug naar mijn beginpunt. Het ging prima. Mijn lichaam was ondertussen goed getraind om deze uitdaging aan te gaan. Op de terugweg werd ik me iets bewust. Ik was daar helemaal alleen in de vaart! Er was niemand met de hond aan wandelen, wat andere keren wel het geval was. Ik dacht aan mensen die verdronken in koud water. De angst sloeg toe. Ik merkte dat het invloed had op mijn adem. Mijn hart ging bonken. Ik stelde mezelf gerust, zei tegen mezelf dat alles goed ging en dat ik rustig naar de kant kon zwemmen. Daar aangekomen ervoer ik een opluchting. Ik zwom het laatste stuk rustig langs de kant terug. De angst zakte weer.

Wim Hof gelooft dat we tot veel meer in staat zijn dan we zelf denken. Dat bewijst hij door zichzelf en anderen uit te dagen in extreme situaties. En ik moet toegeven dat ik zelf nooit gedacht had dat ik in de winter buiten zou kunnen zwemmen. Met vastberadenheid en focus kan je angst overwinnen.

Angst is een gevoel en het is gekoppeld aan gedachten. Een gevoel zit in je lichaam en je kan met je aandacht naar die plek gaan waar je het voelt. Dat kan je maag zijn of rondom je borst. Gedachten ontstaan in je hoofd. Welke gedachten gaan er door je heen terwijl je angst ervaart? Door je gedachten te observeren kom je erachter wat  het negatieve geloof is over jezelf. Bijvoorbeeld de angst om uitgelachen te worden kan voortkomen uit een negatief geloof over jezelf dat je stom bent. Een verschuiving kan plaatsvinden als je beseft dat dit negatieve geloof niet de waarheid is.

Na mijn zwemavontuur had ik tijd nodig bij te komen. De angst bleef nog een tijdje goed voelbaar in mijn lichaam. Het negatief geloof was ‘ik kan het niet’ en ‘mijn lichaam kan het niet’. Was dat dezelfde overtuiging die ik had op de lagere school toen ik niet durfde te praten? Dit keer kon ik er wel over praten, voelen, rillen en  daarmee verwerken. Dat gaf een diepe ontspanning en ik hervond weer vertrouwen in mijn lichaam.

Zet je nieuwe stappen in het onbekende, dan kom je automatisch angst tegen. Angst vermijden wil zeggen dat je stil blijft staan en bij het oude vertrouwde blijft. Stil blijven staan betekent achteruitgang. Het gaat om de juiste balans te vinden tussen aan de ene kant jezelf uitdagen door nieuwe stappen te zetten en aan de andere kant jezelf rust te geven, zodat je alle ervaringen een plek kan geven en kan verwerken.

Angst in de ogen kijken betekent je openen voor de sensaties die het geeft op een moment dat je weet dat je veilig bent. Door te focussen op je lichaam kom je uit de gedachtenstroom. Daarin begeleid ik je tijdens een training of sessie.  Ik nodig je uit met je aandacht naar het gevoel toe te komen. Wat is het ergste dat kan gebeuren? Door hierbij te zijn ga je door je angst heen. Dan komt er vertrouwen. Zak door je angst heen en je komt thuis in jezelf. Hier kan je ontspannen.

Wat is jouw grootste angst? En welke gedachten horen hierbij?

Het zou super zijn als je hieronder in het commentaarveld wilt delen wat jouw angst is. Daarmee kom je tevoorschijn en zet je een stap om  je angst in de ogen te kijken.

Wil jij van angst naar vertrouwen gaan? Kom dan naar de Gratis Ruggesteun trainingsdag. Meld je vandaag nog aan!