Ik bracht met een aantal collega Rebalancers een dag door die we regelmatig voor elkaar organiseren. We begonnen met een deelronde waarin we de talkingstick rond lieten gaan. Als je de talkingstick vasthebt geeft het aan dat je de aandacht wilt en je kan datgene uiten wat in je opkomt op dat moment. Je kunt er ook voor kiezen stil te zijn en voelen wat de aandacht die je krijgt met je doet. Het is heel verrassend wat er dan tevoorschijn komt. Ik deelde op mijn beurt wat er in me speelde. Ik voelde een turbulente energie die graag de ruimte wilde krijgen. Vervolgens voelde ik een diepe angst. Een angst om mezelf vrij te uiten. “Vinden ze me nog wel leuk daarna”, “zullen ze bij me blijven”, waren gedachten die door me heen gingen. Door het uitspreken van deze gedachten werkte dat bevrijdend. Ik pakte de stok stevig beet en er kwam een enorme brul diep uit mijn binnenste. De talkingstick vervolgde haar ronde. Ieder uitte zich op haar beurt. Dit ritueel maakt het heel gemakkelijk om liefde en aandacht te voelen en dat werkt zeer verbindend en bevrijdend.
Soms is het lastig om jezelf te uiten. Er zijn zoveel gedachten dat je niet weet waar te beginnen. Je gedachten kronkelen over elkaar heen. Als je er met anderen over praat kom je in een nog grotere verwarring. Je durft niet meer jezelf te uiten omdat het anderen boos of geïrriteerd maakt. Je ontwikkelt een patroon van jezelf inhouden. Je wordt voorzichtig. De bij behorende gevoelens krijgen geen uitlaatklep meer. De boel raakt verstopt van binnen.
Doe je niets dan blijf je gevangen in deze circel. Je bent voorzichtig en zegt ondanks dat toch het verkeerde, anderen die niet helpend erop reageren, waardoor je maar weer stil blijft en jezelf terug trekt. En dat brengt dan weer lichamelijke klachten met zich mee.
Door verbinding te maken met je lichaam kom je in verbinding met het gevoel dat onder de gedachten zit. Je gedachten worden rustiger en je voelt je lijf, die heel goed aangeeft wat er nodig is. Het kan belangrijk zijn dat wat er in je is los te koppelen van je omgeving. Het is een gevoel en een sensatie in jouw lijf en het is niet de schuld van iets of iemand buiten je. Door de aandacht naar jezelf en het gevoel te richten is het gemakkelijker het te uiten.
Door jezelf uit te nodigen geluid te maken gaat je keel meer en meer open en kan alles wat eens binnen gehouden werd langzaam maar zeker naar buiten komen. Het is een enorme bevrijding als het gevoel wat eronder ligt mag stromen. Je komt bij je kern. Het contact met je ware zelf geeft rust.
Gun jezelf een ruimte waarin je vrij kan uiten. Een veilige omgeving waar je ontvangen wordt. Dat maakt het gemakkelijker jezelf in het dagelijks leven te uiten op een manier die ontvangen kan worden door je omgeving. Omdat de heftigheid er dan af is.
Ken jij het dat je jezelf soms terughoudt? Hoe geef jij jezelf de ruimte om je te uiten? Vertel het me in het commentaarveld hieronder. Door dit hier te uiten kan ieder die het leest er inspiratie uit halen!
En ik zou je heel graag willen uitnodigen voor de dag ‘zing je vrij’ geleid door Jos Haase. Ik heb hem uitgenodigd deze dag te leiden in Nieuwegein. Jos Haase werkt al 25 jaar met deze stemworkshops en ik ben heel enthousiast over zijn manier van werken. Meer info of opgave: https://www.ruggesteunvoorondernemers.nl/zing-je-vrij/
En er is weer een gratis Ruggesteun training, een ochtend speciaal voor jou: https://www.ruggesteunvoorondernemers.nl/aanbieding/
En, omdat het mijn verjaardag is, kun je met de code ‘hoera52’ een individuele sessie boeken met 52% korting! (deze actie is niet meer geldig)
Dank je Marion, voor het delen. Het brengt mij herkenning en ruimte, daar word ik blij van. Ik vind het mooi om te zien en te lezen hoe jij je lichaam laat spreken, dat ontroert mij, en geeft mij meer durf om hetzelfde te doen. Bedankt! 🙂
Wat mooi om te horen, Jorine. En dat je dit durft te uiten hier onder het blog vind ik helemaal top!
Hoi Marion,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag!
Ik herken het inderdaad wel dat ik me inhoud om me echt te uiten. Wat bij mij belangrijk is, is dat ik me veilig en vertrouwd voel. Wanneer dat het geval is, durf ik wel aan te geven wat ik voel, vind en denk. Ook wanneer ik me niet helemaal veilig voel, gaat het al wel steeds beter om mezelf te uiten.
Groetjes,
Gerbrig
Hallo Marion,
gefeliciteerd, ik wens je een fijne verjaardag toe.
Ik heb in het verleden ook een keer een gesprek gehad met zo’n talking stick en ik vond het een mooie ervaring. Zo fijn als een ieder echt de gelegenheid krijgt om zich uit te spreken zonder in de rede gevallen te worden!
Beste Marion,
Nog van harte met je verjaardag ! Veel goede en mooie jaren toegewenst.
Bevrijd je door jezelf te uiten betekent voor mij vooral dat ik de gedachten en opmerkingen die bij mij naar boven komen zo spontaan mogelijk uit. Met mezelf heb ik “afgesproken” dat ik daar geen rem opzet (hoogstens een respectvol filter ; niet alles hoeft gezegd te worden). Op voorhand ga ik niet bedenken hoe iets overkomt. Als mijn opmerking niet in goede aarde valt, kan ik altijd nog corrigeren. Dat betekent in een enkel geval dat ik zeg dat een opmerking niet passend/misplaatst is. Je kunt tenslotte wel eens missen hoe een ander zich voelt of wat diens behoeften van dat moment zijn. Het brengt me daardoor ook in de richting van (empathische) verbinding met de ander. Vaak voel ik een prettige energie door mijn vrije, speels en soms humorvolle communicatie. Door de de directe en ontspannen communicatie aan mijn kant, zie ik vaak de energie bij de gesprekspartner toenemen. Een win-win situatie voor beide gesprekspartners.
Groetjes, Ron
Fijn Ron dat je jezelf zo spontaan kan uiten. En als het niet goed valt het weer goed te maken. Dat is vrijheid!
Hi Marion,
Jarenlang heb ik dat gedaan, mezelf tegenhouden. Omdat ik bang was voor wat anderen van me dachten, dat ze me niet leuk genoeg vonden. En ook dat ik dat van vroeger had meegekregen om altijd mijn mond te houden en mijn gedachten voor me te houden.
De afgelopen jaren leerde is juist dat juist mijn angst mijn blinde vlek is die mij altijd de verkeerde kant opstuurt. Angsten heb ik weg genomen en ik voel alleen maar liefde en vertrouwen nu. Heb ook geen enkel probleem meer mij te uiten. En als ik het nodig vind, dan doe ik dat.
De talking stick is inderdaad een mooie methode ja en het zingen ook trouwens. Goed dat je dat organiseert!
xx
Marielle
Ha Marion,
Ik herken het, mezelf inhouden als het gaat om het uiten vanuit mijn gevoel. Mezelf uiten vanuit mijn verstand, daar ben ik een kei in! Zeer welbespraakt, goed in taal, goed in schrijven, goed in presenteren, argumenteren, mijn mening weloverwogen geven. Maar mijn diepste gevoelens uiten, gewoon rauw en ongecensureerd zo’n brul uitschreeuwen zoals jij doet, dat is andere koek! Het verbinden met mijn gevoel en het loskoppelen van mijn omgeving, gaan me wel steeds beter af. Dank voor de uitnodiging om er ook letterlijk ‘stem’ aan te geven.
Groet, Jantine.
Hoi Marion,
Wat jouw blog bij mij oproept is het besef hoe relatief weinig mogelijkheden er zijn om jezelf werkelijk als mens te laten zien, inclusief al je angsten. Eigenlijk jammer dat hier zo’n groepsmoment voor nodig is.
Daarnaast speelt dat op de momenten dat je jezelf werkelijk laat zien, er soms mensen zijn die het nodig vinden om ogenblikkelijk te gaan sturen en sleutelen. Iets waar ik zelf niet op zit te wachten, omdat vanaf een dergelijk moment de boel vanzelf al in beweging komt.
Hartelijke groet Yvonne.