Ik help een client met opruimen in huis. Dit keer is de zolder aan de beurt. Er is een mooi vloertje gelegd en een paar kasten zijn er neergezet met planken om dozen mooi geordend neer te zetten. Mijn client kan zelf niet naar de zolder in verband met een handicap.
Ik heb er plezier in om het mooi geordend, overzichtelijk en opgeruimd te maken. Ik doe alles netjes in opdracht van wat mijn client vraagt. Soms heb ik zelf óók een idee. Het idee wat ik nu heb is een zware doos die bovenop een plank staat te verplaatsen naar een plank lager. Ik vertel mijn client dat ik iets verplaatst heb. Ze raakt in de stress van deze onverwachte actie en reageert er in mijn beleving heftig op. Mijn innerlijk kind is geraakt.
Vanuit de volwassen positie gezien is er niet veel aan de hand. Mijn client raakt overweldigd en ik raak gefrustreerd. Om er helderheid over te krijgen en te ontrafelen wat in het innerlijk zich allemaal afspeelt heeft echter tijd nodig. Kinderen vragen soms veel aandacht, vooral als er iets gebeurt dat hen niet zint, dat weet je als je zelf kinderen hebt. Hetzelfde geldt voor het innerlijk kind wat in ons leeft. Het wil dat je er eens rustig voor gaat zitten en luistert wat het te vertellen heeft.
Mijn gedachten en gevoelens op zo’n moment: “Ik wil naar huis. Ik wil niet meer opruimen. Het is niet meer leuk zo. Ik vind het oneerlijk dat ze tegen een collega die ook aanwezig is heel aardig doet en tegen mij zo uitvalt. Ze ziet me niet, ze ziet niet dat ik alleen maar wil helpen. Ik voel me beperkt in mijn vrijheid en ik voel me teruggefloten. Ik wil graag ruimte om te spelen en plezier hebben. Ik wil graag waardering. Ik wil graag dat ze van me houdt.“
Ik neem een pauze, tijd om even op mezelf te zijn en te voelen wat ik nodig heb. Eerst is er boosheid, daarna is er verdriet. Ik bel een goede vriendin die maar weinig woorden nodig heeft om me uit te nodigen te voelen wat in me leeft. Ik huil, huil en huil.
Er schuilt een 4-jarig kind in ons die veel heftiger op situaties reageert dan ons volwassen deel. Dit schrijft Jeru Kabbal in zijn boek ‘finding clarity’. Jeru heeft de Quantum Light Breath ontwikkeld, een ademmethode om weer in contact te komen met die weggestopte en onbewuste delen van onszelf. Dat geeft bevrijding. Aandacht en waardering hebben voor het kind in ons zorgt voor compassie naar onszelf. Onverwerkte voorvallen uit het verleden worden alsnog verwerkt en we leven weer in het hier-en-nu.
Van dit voorval leer ik dat als ik geraakt ben, de tijd mag of misschien wel moet nemen voor mijn innerlijke kind. Als ik het innerlijk kind met haar emoties aandacht geef, heb ik weer ruimte voor anderen. Ik kan weer luisteren naar mijn client. Het 4-jarige kind in mijn client hunkert naar ongedeelde aandacht en liefde. Na het delen wat er in ons leeft komen we weer tot elkaar en voelen verbinding met elkaar én met onszelf. Hoe fijn is dat! Vanuit die verbinding komen we tot een mooie oplossing met betrekking tot het opruimen en verplaatsen van dozen op zolder: ik ga het nu zelf bijhouden wat en waar iets op de zolder staat. Ik kan naar hartenlust en eigen inzicht verplaatsen en zij hoeft niet overweldigd te worden.
Agenda oktober 2020 Centrum De Gouden Piramide:
3 oktober 10.00- 16.30u Wim Hof Methode Fundamentals Workshop
6 oktober 19.45-22.15u Masseurs voor Masseurs: uitwisseling voor de profesionals onder ons
8 oktober 10.00-12.00u Maandelijkse Ruggesteun Training
10 oktober 14.00-16.00u Terukomdag Wim Hof Methode
19 oktober 19.45-21.45u. Voluit zingen
20 oktober Terukomdag Wim Hof Methode
24 oktober 10.00-12.00u Club Med met de Quantum Light Breath live door Maria begeleid
31 oktober 10.00- 16.30u Wim Hof Methode Fundamentals Workshop