Sinds april 2020 fiets ik twee keer per week naar een paar klanten in Hilversum in plaats van dat ik de trein neem. Ik kreeg het idee om te fietsen naar aanleiding van de verplichte mondkapjes in de trein, wat ik geen prettig idee vond. Nu vraag ik me af hoe het komt dat ik er niet éérder op ben gekomen om te gaan fietsen. Het is fijn om te fietsen. Zo zie je maar weer hoe iets naars tot iets positiefs kan leiden. Na mijn rituele Wim Hof ademsessie en koude douche in de ochtend, voel ik me lekker, sterk en vol energie om de 25 kilometer fietsend af te leggen.

Het is maandagochtend. Ik zit op de fiets om naar mijn klanten te gaan. Ik nader een T-splitsing en er komt een busje van rechts.  Ik moet toegeven dat ik me niet altijd aan de verkeersregels hou. Ik fiets wel eens door het rode licht als er niets aankomt. Ook nu rijd ik door rood maar er komt een busje van rechts. Ik rem af om het busje vóór te laten gaan. Ik fiets achter het busje langs om op het fietspad mijn weg te vervolgen. Dan gebeurt er iets onverwachts. Het busje draait plots naar rechts het fietspad op en snijdt mij af, om een oprit op te gaan. Ik schrik enorm. Ik zie in een flits mijn mooie nieuwe hybride in elkaar kreukelen en mezelf op de grond liggen onder dat busje. Ik slaak een harde kreet HEEEEEEJJJJJJ! Het busje stopt direct.

De adrenaline raast door mijn aderen. Ik ben goed wakker geschud. Na de eerste schrik voel ik boosheid. ‘HOE KAN JE DIT DOEN, ZONDER EERST TE KIJKEN’. Na een paar tellen besef ik echter dat er niets aan de hand is en dat alles net goed is gegaan. Ik hou me in want misschien heeft de chauffeur mij niet verwacht omdat het stoplicht immers op rood stond voor mij. Ik voel opluchting omdat de fiets nog heel is. Ook ben ik zelf nog heel.  Ik gebaar naar de chauffeur die er ook enigszins geschrokken uitziet: ‘oké, niets aan de hand’, waardoor een deel in mij rustiger wordt. De adrenaline voel ik nog wel in mijn lijf.  Mijn lijf is nog in opperste paraatheid.

Ik geef flink gas op de trappers want ik voel de extra energie die is vrijgekomen. Ik voel me heel tevreden dat die schreeuw er zo gemakkelijk en spontaan uitkwam. Dat was mijn redding. En de chauffeur die  direct erop reageerde door op de rem te gaan staan. Wat mooi toch dat we een reptielenbrein hebben en zonder nadenken direct reageren.

Dankzij de adrenaline die vrijkomt bij de schrik reageert ons systeem heel direct en efficiënt. Verschillende fysiologische reacties vinden vervolgens plaats. Het maakt de pupillen wijd, brengt de hartslag omhoog, de lever zorgt voor extra suiker in het bloed en de spijsvertering wordt even stil gelegd.

De adrenaline productie kan aangezet worden door een busje wat plots voor je neus verschijnt maar je kan het ook zelf bewust aanzetten. Door de Wim Hof Methode ademhaling en de koude douche. Het maakt het stresshormoon adrenaline vrij. Door bewust te ademen en te ontspannen in de kou  geeft het kracht en energie. Het adempatroon is na de oefening gezond en rustig gedurende de hele dag.

Wil je dat ook ervaren?
Kom dan meedoen met de Wim Hof Methode Fundamentals workshop

Neem jij wel eens een koude douche? Wil je vertellen wat het je oplevert?
Ik vind het leuk als je het wilt delen in het commentaarveld hieronder.
Het is leuk voor mij en ook voor anderen die dit blog lezen. Alvast bedankt.

Agenda:

Wim Hof Methode Fundamentals workshop : zaterdag  13 maart 11.00u – 16.30u

Terugkomdag Wim Hof Methode : dinsdag 23 maart 14.00u-16.00u

Quantum Light Breath: zaterdag 27 maart 10.00-12.00u