Onlangs heb ik een mooie bijeenkomst bijgewoond over bezield afscheid nemen. Het werd geleid door Jacqueline Boschman van vertels&vaarwels en ik wil  hier graag vertellen wat ik er zo mooi en zo belangrijk aan vind om hiermee bezig te zijn.

Bij het leven hoort ook de dood. Bij voluit leven hoort voluit sterven. Het onderwerp sterven hoeft geen taboe te zijn. Ik vind het belangrijk dat over elk onderwerp dat je na aan het hart ligt vrij en open gesproken kan worden. En sterven is zo’n onderwerp. Geboren worden en sterven, het zijn gebeurtenissen die enorme impact maken op een mensenleven.

Nadenken over je eigen dood hoef je niet uit te stellen tot het moment dat het zover is. Mogelijk ben je er dan niet meer toe in staat. In de volle bloei van je leven nadenken over hoe je zou willen sterven maakt je leven betekenis voller. Jezelf toestaan alle gevoelens te ervaren die rondom dit onderwerp hangen geeft de mogelijkheid voller van het leven te genieten.

Doodgaan is de ultieme transformatie. Zelf denk ik niet dat het daarmee allemaal afgelopen is. Ieder kan daar zo zijn of haar eigen gedachten over hebben. Ik geloof dat er een ziel is die oneindig blijft voortbestaan.

Wat denk jij erover? Zou je een bijeenkomst over bezield afscheid nemen willen bijwonen als ik die zou organiseren?
Het is fijn als je het hieronder wilt delen in het commentaarveld. Laten we elkaar inspireren door ook te praten over de moeilijke kanten van het leven zodat het mogelijk wat minder moeilijk wordt.