Ik word wakker. Voel me vol. Gister bezoek gehad. Het was heel gezellig. Maar ik heb wel teveel gegeten. Er was een dwangmatigheid in me om mijn zelfgemaakte apple crumble toetje die mijn dochter maar half opkreeg ook op te eten. En het stukje wat mijn man niet opkreeg óók nog. Ik kon die lekkere apple crumble niet zomaar weggooien. Er zaten zoveel gezonde ingrediënten in. En het kwam niet in me op om het te bewaren. Ik had het al opgegeten voordat ik er erg in had. Bij dwangmatig handelen is er geen tijd om na te denken.
Ervaar jij wel eens urgentie in je eetgedrag? Je eet met haast, je eet wat er toevallig in handbereik is of je eetgedrag is anders dan je had voorgenomen. Er zit een onbewust deel van jezelf aan het stuur. Een deel dat voortgekomen is uit een trigger die paniek heeft aangeraakt. De eerste stap is je urgentie op te merken. 2e stap is het gevoel wat eronder zit toe te laten.
Observeren van jezelf zonder iets te veranderen. Observeren van jezelf kan lastig zijn omdat je graag jezelf wilt verbeteren of veranderen. De kracht van observatie zit erin om dat in eerste instantie niet te doen. Nodig jezelf in alle aspecten uit ook al vind je het niet mooi of ben je er niet trots op. Als een deel van jezelf er niet mag zijn duw je het weg in je onderbewuste. Het lijkt er dan niet meer te zijn, maar het gaat ondergronds doorwerken en dan heb je er minder vat op.
Observeer eens gedurende een week wat je eet. Eet je wat je toevallig op je weg tegenkomt? Wanneer heb je wel en wanneer niet controle over je manier van eten? Misschien ben je heel tevreden over wat je eet en hoe je eet. Maar mogelijk ontdek je een dwangmatigheid.
Vertraging om te voelen. Om te voelen wat er leeft in je, is vertraging nodig. Vraag jezelf eens af: Wat zit er onder deze dwangmatige snelheid? Welke gedachten, gevoelens en overtuigingen?
Denk je wel eens erover na hoe je het wil? Vantevoren erover nadenken wat je gaat eten en hoe je het gaat aanpakken zorgt ervoor dat je een patroon kan veranderen. Je kunt je bijvoorbeeld voornemen een week geen koffie of suiker of iets dergelijks te eten. Bevalt het goed, dan ga je ermee door. Patronen kunnen van jongs af aan al in je eetgedrag zitten. Een bewuste keuze is nodig om er iets aan te veranderen.
Maak jij de keus wat jij eet? Of doet jouw omgeving dat? Maak jij een keus dan is dat gemakkelijk in de supermarkt: een aantal schappen kun je gewoon links laten liggen.
Voordelen van een tijdje jezelf ontzien van bepaalde voedingsmiddelen maakt je bewust van onderliggende patronen. Die komen dan vanzelf bovendrijven.
Oefenen van discipline. Dit is nodig als zelfstandig ondernemer om succesvol te zijn. Een plan maken en je daaraan houden. Dat doe je met betrekking tot je werk. Doe je het ook met je eetpatroon? Je spreekt bijvoorbeeld met jezelf af om 12.30u je lunch te nemen en niet eerder. Dat je niets tussendoor gaat eten en een halve liter water drinkt tot die tijd. Wanneer lukt dit je en wanneer niet? En wat doe je als het niet lukt?
Bepaalde momenten kunnen lastig zijn. De momenten dat je getriggerd bent, als oude gevoelens worden aangeraakt. Je wilt deze gevoelens niet voelen en stopt ze liever weg. Daarmee kan dwangmatig eten gepaard gaan.
Dingen gaan niet zoals je wilde, je bent de controle even kwijt. Het zijn momenten waar je door elkaar geschud wordt, de controle verliest, jezelf dingen ziet doen die je niet gepland had, emoties hebt die in de weg zitten. Je voelt je misschien zenuwachtig, angstig, of is het paniek… Wat heb je op zo’n moment werkelijk nodig?
Eten voor de gezelligheid. Je zit aan tafel met je gezin of vrienden Er gebeurt veel tegelijk. Het kan zijn dat er spanningen aan tafel ontstaan. Misverstanden zijn er snel waar mensen bij elkaar zitten. Hoe zie je dit terug in je eetpatroon? Soms heb je er de buik van vol!
Wat kun je doen
Ontspan. Adem. Voel je lijf. Neem geregeld tijd voor jezelf om te voelen hoe het met je is. Wat ben je bewust van je lijf? Maak eens een diepe zucht. Sta jezelf toe te trillen. Wees al de sensaties in je lijf gewaar en geef het de ruimte. Is er spanning? Zijn er gedachten die door je hoofd gaan? Observeer het. Je kunt het opschrijven zodat het uit je hoofd gaat, bijvoorbeeld voor het slapen gaan. Welk gevoel zit onder de gedachten?
Voordat je begint te eten neem een moment stilte, of lees mooie woorden. Bijvoorbeeld deze:
Elke hap die ik neem wordt met liefde opgenomen door mijn vibrerend elektromagnetisch energieveld, oftewel mijn lichaam, en het verandert in gouden lichtenergie. Dat manifesteert zich in een soepel, sterk gezond lichaam. Ik dank deze brandstof die me helpt een fantastische Godin te zijn. Ik kauw en eet elke hap met plezier en LANGZAAM. Ik eet met liefde en dankbaarheid.
En nu ben ik benieuwd of jij iets wilt voornemen of veranderen aan je eetpatroon of ben je helemaal tevreden? Ik vind het zeer inspirerend en leerzaam als je het hieronder wilt delen, voor mezelf en voor anderen die dit lezen.
Aankondiging: laatste kans. Dit jaar 2016 is het laatste jaar dat ik vergoed word door de zorgverzekeraar. Hier kun je gebruik van maken door dit jaar nog een individuele sessie Rebalancing af te spreken. Je kunt hier vinden of jouw verzekering de sessies vergoedt onder natuurgeneeskundig consult. http://cms.vnt-nederland.nl//wp-content/uploads/2016/03/VNT-overzicht-zorgverzekeraars-2016.pdf Kom je voor de eerste keer? Dan krijg je 50% korting op een sessie!
En op 22 november is de laatste Gratis Ruggesteun Trainingsdag van dit jaar! Ben je er ook bij? Meld je snel aan, want vol=vol. Stuur het gerust door als je anderen weet die hier interesse in hebben. https://www.ruggesteunvoorondernemers.nl/aanbieding/
Nog even het restje taart of toetje van dochterlief opeten – zo herkenbaar. Dat er iets dwangmatigs inzit herken ik. Heb dat met eten soms ook ’s avonds als ik eindelijk even een momentje voor mezelf heb. Dan “moet” ik eten. Maar ik doe het niet onbewust. Dat vind ik juist zo lastig. Ik weet heel goed wat ik doe, maar kan mezelf dan toch niet inhouden. En moment van stilte nemen! Ga ik zeker proberen.
Dankjewel, Marjolen, voor je eerlijkheid en openheid. Dit openlijk te erkennen maakt een verandering in het patroon gemakkelijker. Ik ben heel benieuwd of het je een volgende keer lukt de behoefte te voelen die onder het ‘moeten’ eten zit.
Hallo Marion,
Bij ons thuis werd er vroeger nooit iets weggegooid aan voedsel. Het heeft een tijd geduurd voor ik dit zelf kon loslaten!
Dat herken ik ook, Anne, bij ons was het eten al ‘weggooien’ genoemd als we het aan de varkens voerden. Wat is er nou een betere bestemming, zou ik nu zeggen.
Hi Marion,
Dwangmatig eten herken ik eerlijk gezegd niet in mijn leven. Wel heb ik iets vergelijkbaars als het om wijn gaat. Het is meer het openmaken van de fles, gelukkig niet de hele fles leegdrinken :-). Zo’n moment van stilte probeer ik wel eens, maar tot nu toe heeft dat nog niet goed gewerkt. Ik maak de fles open terwijl ik weet dat ik dat niet wil doen. Tja ….
Hoi Veron, Dankjewel voor je eerlijkheid. Daar begint het mee, om het te erkennen in jezelf en te delen met ons vind ik echt SUPER!
Haastig eten… ja, heel herkenbaar. Eten, netwerken, en indrukken verwerken bij grote evenementen… altijd haast, een trainingsdag geven: geen tijd nemen voor mezelf, met drie kinderen om je heen, nooit aandacht voor mijn eigen eten… Nou, dat nooit is er niet meer: ik eet graag met aandacht. Mindful eten noem ik dat. Wat mij helpt is om mijn bril af te zetten. Dan wordt mijn wereld kleiner, en zie ik mijn eten duidelijker… Klinkt misschien belachelijk… maar werkt voor mij super 🙂
Hoi Saskia, dat is een leuke tip: je bril afzetten. Voor de mensen MET bril natuurlijk. Dank voor je openhartige reactie!
Ha Marion, ik heb het afgelopen jaar veel bewuste veranderingen aangebracht in mijn eetpatroon, getriggerd door sluipende groter wordende problemen met mijn schildklier. Daar ben ik trots op, maar ik heb het ook weleens moeilijk. Op drukke dagen bijvoorbeeld, dan is een snelle boterham toch vaker gepakt dan een gezonde groenteroerbak. Of als mijn omgeving afwijzend reageert, door te zeggen dat ze het niet gezellig vinden als ik iets anders eet (bijv. geen vlees, geen witte koolhydraten). Ik zeg dan dat het niet gaat om wat er op je bord ligt, maar dat je samen eet. Maar het blijft wel knagen en ik heb mezelf er al eens op betrapt dat ik dan toch maar toegeef en ga eten wat de anderen ook eten. Ook al wil ik dat voor mezelf niet, en voel ik me daarna ook niet fijn, ligt het me letterlijk ‘zwaar op de maag’ 😉 Onbewust of stiekem eten doe ik niet zo, ik kan wel af en toe mezelf belonen met iets lekkers, maar ook dat probeer ik steeds gezonder te doen, bijvoorbeeld met pure chocola met meer dan 80% cacao, heerlijk! Groet, Jantine.
Dank Jantine, voor je uitgebreide reactie. Als de omgeving afwijzend reageert, toch jezelf trouw te blijven, dat vraagt van je stevig in je schoenen te blijven staan, ofwel een sterke ruggengraat. (Je ruggengraat staat voor stevigheid en anders durven zijn dan de rest). Wel fijn dat je lichaam het precies aangeeft wat goed voor je is, maar misschien niet altijd leuk.
Het afgelopen jaar ben ik nog meer op een plantaardige voedingswijze over gegaan. Melk e.d. nam ik al niet en inmiddels eet ik ook nauwelijks nog kaas. Vlees eten wordt minder, hoewel dit mij nog niet altijd lukt. Ik ervaar vlees toch als een enorme smaakmaker.
Door over te stappen naar plantaardig merk ik hoe zwaar uit eten gaan mijn lichaam na afloop doet aanvoelen. Naar een boterham grijpen bekomt mij ook niet. Dan grijp ik in de loop van de avond toch naar fruit om het gemis in mijn lichaam aan te vullen.
Ook neem ik veelvuldig tussendoortjes. Ik leg mijn lichaam niet op om tot etenstijd te wachten. Gelukkig kan ik meestal vol staan met een banaan of wat dadels, noten, zaden en rozijnen.
Plantaardig eten doet mijn lichaam licht en energiek aanvoelen.
Ik ben er nog niet, maar wel op weg.