Graag vertel ik jullie iets meer over John Kalse en wat hij voor mij betekent heeft.
John Kalse begon als yogaleraar samen met een vriend een yogacentrum in Utrecht. Ergens in de jaren tachtig begon hij zijn eigen centrum, genaamd: ‘Piramide’. Tussen 1987 en 1990 heb ik veel cursussen bij hem gevolgd. Hij gebruikte vaak visualisaties en het was tijdens een cursus ‘levenswerk’, een cursus waarin je nagaat wat je nou eigenlijk leuk vindt om te doen, dat bij mij de ‘gouden piramide’ opdoemde. Ik weet nog dat hij zei dat hij jaloers was op dit mooie symbool; hij had zelf namelijk enkel ‘piramide’. (Wel met de kleur groen, dat staat voor het hart). Het beeld van de gouden piramide heb ik zelf vaak gebruikt om mijn droom te bekrachtigen. Veel later, toen ik op zoek was naar een naam voor mijn praktijk, heb ik ‘De Gouden Piramide’ als naam gekozen (het was tot die tijd ‘praktijk voor Rebalancing’) .
John gaf graag cursussen in de Ardennen en in Portugal. Het was tijdens een cursus die ik in de Algarve volgde bij hem dec 1989-jan 1990 waar voor mij een heel belangrijke droom werkelijkheid werd. (daarover schrijf ik een volgende keer meer). Het gevolg was dat ik in 1990 ben begonnen met de Rebalancing opleiding en stopte met mijn cursussen bij John.
Het was in 1992 toen John met een aantal cursisten naar Faro vloog met Martinair en er iets vreselijks gebeurde, wat naderhand bleek ook iets bijzonders tot gevolg had. Het vliegtuig crashte! In Wikipedia vond ik de volgende informatie:
‘De Vliegramp bij Faro was een vliegtuigongeluk op 21 december 1992 op de Luchthaven Faro nabij de Portugese stad Faro, waarbij een McDonnell Douglas DC-10-30CF van de Nederlandse maatschappij Martinair met vluchtnummer 495 neerstortte. Aan boord waren vooral Nederlanders die de Kerstdagen in de Algarve wilden doorbrengen. Van de 13 bemanningsleden en 327 passagiers vonden 54 passagiers en twee stewardessen de dood. Ongeveer 100 mensen raakten gewond.’
Twee van die gewonden waren John en zijn vriendin Rebecca. Vooral John had enorme brandwonden. Toen ze in het ziekenhuis lagen in Beverwijk heb ik hen opgezocht. Rebecca was er iets minder slecht aan toe. Niet zo lang daarna heeft Rebecca voor de radio het verhaal van de vliegtuigramp verteld, waar ik ook bij mocht zijn. Opvallend was dat ze enorm positief en optimistisch was en vol vertrouwen dat het iets heel moois had opgeleverd. Ik weet niet precies hoe lang John nodig had om te herstellen (2 of 3 jaar?), maar daarna zag hij er mooier uit dan voorheen!
Het moois wat het opgeleverd had, is dat ze een nog groter centrum zijn begonnen in het oosten van het ons land, genaamd: ’Piramide, school of light’. Ik ben daar zelf nooit geweest. (Als jij er zelf wel bent geweest of iemand kent die er is geweest, laat het me dan weten!!) Het zal ongeveer 10 jaar hebben bestaan want in 2005 kwam daar een einde aan. John en Rebecca zijn toen allebei overleden. Waarschijnlijk toch de invloed van de vliegtuigramp: de gifgassen die toen waren vrijgekomen hadden de schade veroorzaakt. Of zou het gewoonweg genoeg zijn geweest: hij had zijn droom waargemaakt.
Op deze plek wil ik John Kalse heel erg bedanken voor wat hij voor mij betekend heeft.
(Dit bericht heb ik eerder gepubliceerd in 2012 op een andere website. Graag breng ik het hier nogmaals onder de aandacht)
foto van Pieter Jan Bakker
Dansen met Dorith Witte, verslaggeefster van Paravisie die mee was, om over onze sessies in haar blad te schrijven. Pieter Jan Bakker
Wat een bijzonder verhaal Maria. Oogt als een hele zachte man. Leuk om over de achtergrond van de naam van je praktijk te lezen. Dat geeft nu een heel ander gevoel.
Ha Maria, ook voor mij verdienen John en Rebecca een ode. Ik ben net na jou begonnen met de Lightbody cursussen in hun centrum in Twello en ben voor vele cursus-vakanties aan de Algarve geweest (eerst in Vale do Lobo en later in hun eigen centrum). Ben dankbaar voor wat ik geleerd heb van deze fijne en bijzondere mensen!
Wat leuk om te horen, Joke, dat je de lightbody cursussen hebt gedaan en ook in de algarve bent geweest met John en Rebecca.
Dank voor het delen!
Hallo Maria,
Ik heb de lightbody cursussen van John gevolgd in Spa, Twello en later in Amersfoort. Wat waren dat fijne weekenden. Ik zou zo graag nog eens met hem willen brainstormen over enkele dingen. Maar helaas is dat niet meer mogelijk. Mooi artikel heb je over hem geschreven. John 2.0 (zoals hij zichzelf wel eens noemde na de vliegtuigcrash) straalde in mijn beleving een verlichting uit die zo bijzonder was.
Dank voor je bijdrage, Dorien. Ik denk dat John je nog steeds de antwoorden kan geven die je zoekt. Stem je op hem af, en de antwoorden komen bij je binnen. Laat me weten of het je lukt! (en of de antwoorden van John, je hogere zelf of het universele weten komen laat ik even in het midden)
Wat fijn dat ik de ode aan John Kalse vind, Maria, of zeker wat je over hem schrijft.
Weet niet hoe ik u kan bedanken.
Had over hem gelezen, dan ben ik een dag naar Utrecht gegaan, en heb me later ingeschreven voor de Algarve, waar ik 3 maal een week geweest ben.
Als ik me goed herriner, was het december, Februari, en mei …maar welk jaar ?
Misschien kun jij me daar min of meer helpen. ik zou durven zeggen voor zijn vliegtuig accident?
Ik zou ook heel graag Ploon Van der ….?..?.. die ik toen leerde kennen, terug vinden !!!
Het was in de zelfde période dat ik Henk Hextra uit Amstrdam, leerde kennen op de kursus Ligt Body in de Algarve
Ik ben zo gellukig dit artikel te vinden.
Denk al zo lang en veel aan hen ! Ben zo dankbaar mijn lichaam te vullen met gouden licht, en gewoon te stralen.
Het is fénoménaal hoe mensen , zonder dat je ze kent , je een glimlach geven.
Wat is het leven, op mijn 4×20 boeiender dan op 1×20
Verheug me op een opklaarend antwoordje
Warme groet
Jeannine
Lieve Jeannine, ik weet niet of ik je echt verder kan helpen met je vragen, maar het is wel fijn dat je het hier schrijft. Wellicht leest iemand het die deze mensen wel kent, wie weet. Ik gun jou en de wereld dat je gouden licht mag stralen. Het lijkt me fijn je een keer te ontmoeten! Lieve groet, Maria
Dag Maria, met John ben ik 3 jaar naar de Algarve geweest. Prachtige villa’s waar we bivakkeerden.
Interessant is dat we daarvoor al een tijdlang met een groep mensen bijeenkwamen in/bij Groningen.
En John kwam dan uit Utrecht naar de Drentse bossen (waar we onze sessies hielden) zodat wij niet massaal naar Utrecht hoefden te reizen.
In Groningen heb je nog steeds een leuk restaurant: de Zevende Hemel en daar hebben we met z’n allen regelmatig gegeten. Carpe diem!
Na 2 jaar wilde ik weer een keer mee naar de Algarve maar daar kwam iets tussen.
Anders had ik ook in dat vliegtuig gezeten.
Ik heb wel een mooie foto met John maar geen idee hoe ik dat hier kan meesturen.
Dank Pieter voor je bijdrage! Wat een geluk bij een ongeluk dat je er nog steeds bent. De foto heb ik onderaan in het artikel toegevoegd.
Vergeten doe ik nooit de 3 dagen, waarop er een gouden zwaard van energie boven de bergtop hing van mijn geliefde plek in Frankrijk. Mijn hart ging tekeer en ik zei plompverloren tegen mijn man… John is overleden. John was moe in mei, toen ik in Portugal was en wij sessie, ’s deden rond de liquid light. Bij vertrek kwam hij naar ’t huisje en zei… Dit was je laatste keer hè? Ik beaamde dat en zei je mag altijd bij mij onder de boom in Frankrijk komen uitrusten. Zijn vriend Mark belde mij toen ik weer in Nederland was en vertelde dat John naar ’t licht was. Klaar met zijn taak op aarde. Wat heeft hij ons veel geleerd. Wat heb ik geboft op zijn pad te zijn gekomen. Een stuk mee te hebben mogen lopen en toen ik mijn vleugels weer had uitgeslagen zo, ’n mooi cadeau van hem te mogen ontvangen. Het gouden zwaard van de waarheid. Behorend bij de energie van Orin. Wij hebben daar in Portugal regelmatig over gesproken samen. Het borrelt en bruist nu in mij. Zoveel herinneringen buitelen over elkaar heen. Leuk. Mocht Almara dit lezen, dan bedank ik haar voor de liefdevolle manier, waarop zij John omringde met zorg en aandacht voor de energie in de tempel. En Ineke… Zij kookte na afloop van haar cursus voor ons. Haar maaltijden waren een ster waard. Licht en liefde wens ik jullie. Marian?
Fijn, deze ode, en herkenbaar. Voor mij betekende de tijd met John Kalse (en Mark en Rebecca) een flinke levens-verbetering. Heerlijke dagen en weken in Nijmegen, Almen, Twello, Amersfoort en vooral in de Algarve, eerst op Vale do Lobo en later in de Piramide bij Loulé. John bood op integere wijze en geheel vrijblijvend inzicht aan. Nog steeds denk ik regelmatig met enige weemoed aan hem terug.
Dank voor je bijdrage Willem. Laten we de mooie dingen in het leven altijd in ere houden en de waarde ervan in ons door laten leven.
Van Charlotte Verrecas kreeg ik het volgende bericht dat mogelijk interessant is voor anderen die John en Rebecca gekend hebben:
Heb gevonden wat ik zocht en zaterdag vertrek ik naar huis, naar Brugge in België
John had idd geen eigen centrum voor zijn vliegtuig ongeluk (1992) nadien heeft hij ‘Monte na luz’ laten bouwen , zijn eigen centrum samen met Rebecca ; nabij Loulé (Portugal)
Heeft daar ongeveer 10 jaar cursussen gegeven en toen ze alle twee gestorven zijn tengevolge van kanker ( waarschijnlijk gevolg van ongeluk) stond het centrum 4 jaar leeg
Jenny een Nederlandse vrouw heeft het gekocht samen met haar familie; nu 3 jaar geleden en verhuurd het voor cursussen Yoga meditatie…….ze kon de naam niet overnemen wegens allerlei redenen maar nu kan je het bekijken op Facebook ‘ casa cales’….bekijk zeker een de foto van de machtige yogaruimte
Dag Maria, na zoveel tijd lees ik deze reacties allemaal weer eens.
Ben nu op mijn 81e mantelzorger voor mijn veel jongere vrouw die terminale kanker heeft.
En dan denk ik ook weer aan John en Rebecca.
Ter ere van haar (en John natuurlijk) de complete foto waar je ooit een uitsnede van plaatste.
Carpe diem, zo boven, zo beneden.
Pieter Jan
Tja…..en hoe krijg ik die foto hier nu ook op?
Ik zet hem erbij in het bericht, dank voor het sturen